Print / FAMILIEZAKEN
Amsterdams familiebedrijf maakt augurken sexy
Bij de firma Kesbeke, inlegger van ‘echte Amsterdamse tafelzuren’, hangt een familiaire sfeer. Als directeur Oos Kesbeke, derde generatie in het familiebedrijf, door de fabriek loopt maakt hij grappen met zijn medewerkers, spuit en passant de vloer even schoon en plukt een ‘lelijke’ augurk uit een bak.
Ook in de kantoorruimte naast de fabriek wordt veelvuldig gelachen en schuiven leveranciers gemoedelijk aan voor een kopje koffie. Iedereen lijkt elkaar te kennen en gaat gemoedelijk met elkaar om.
„Zonder mijn personeel ben ik nergens”, zegt Kesbeke. „Iemand die hier past gaat niet meer weg. We hebben heel wat mensen rondlopen met een dienstverband van veertig jaar. We schelden, lachen en huilen hier met elkaar.”
Gratis personeel
De geschiedenis van het Amsterdamse familiebedrijf begon in 1948 toen Charles Kesbeke, de grootvader van Oos, in een keldertje in de binnenstad begon met het inleggen van tafelzuren. „Maar het is mijn vader Camiel die het gerommel van mijn grootvader officieel heeft gemaakt”, aldus Oos.
„Hij nam al vrij snel de leiding over het bedrijf. Mijn vader grapte altijd dat mijn grootvader zijn eerste knecht was”, lacht de ondernemer. „En ook mijn oma, mijn tantes en mijn moeder werden ingezet in het bedrijf. Dat was natuurlijk handig: gratis personeel.”
Onderscheidende producten
In 1999 nam Oos het stokje van zijn vader over en ondanks dat hij nog steeds de receptuur van zijn grootvader hanteert, goot hij zijn eigen sausje over het bedrijf. „Mijn filosofie is dat we niet de grootste moeten willen zijn, maar wel de beste. We moeten ons onderscheiden van concurrenten die op veel grotere schaal produceren.”
„De laatste jaren richten we ons daarom naast onze klassiekers ook op onderscheidende producten. We werken samen met topkoks zoals Jonnie Boer en Ron Blaauw, waarmee we onder meer ingelegde bloembollen, noten en sojabonen ontwikkelden.”
De gedurfde bedrijfsvoering van Kesbeke slaat aan. Het gaat goed met de onderneming. „Ik durf te zeggen dat we een pot augurken sexy hebben gemaakt.”
Oos ziet de toekomst van zijn bedrijf dan ook zonnig in. En of het altijd een familiebedrijf zal blijven? „Ik heb twee zoons, dus ik heb goede hoop dat een van hen uiteindelijk mijn plek in zal nemen, maar het zijn nog tieners dus dat is nog lang niet ter sprake. Ze tonen steeds meer interesse maar ik ga ze niet pushen. We zien wel. Voorlopig ben ik zelf ook nog lang niet klaar hier.”